last in first out

दिर्घायु कां मजला दिधले असेच झुरण्यासाठि, 
मला पाहतां सर्वांच्या, कपाळावर पडते आंठि. 

क्षमता नाहि उरलि आतां,
शरिर बुध्दि साथ न मजला देति,

दुजा जन्म दे मला सत्वरि,
कार्य करण्यासाठि कांहितरि
---------कृष्णकुमार प्रधान

i am sorry

कविता आम्हांला येत नाहि बुवा,सोरि,
असे तुम्हि म्हणु नका,जरा बाहेर डोकवा, 
आणि कान देउन ऐका,वारा गातोय लोरि, 
वृक्ष आणि वेलि,ति तर केव्हांच गेलि झोपि.
पण त्या अल्लड कळिचि बघा उडालि टोपि. 
कळि पहा उमललि कशि हळुंच लाजत, 
सुंदर मुख आपले,जगाला उघडुन दाखवत, 
सुगंध तिचा पसरे वार्यासरशि उडत 
आवतन देइ मधमाशांना भ्रमरासंगत 
अरसिकांना सुध्दा निसर्गाचि हि करामत, 
कविता करायला नाहि कां सांगत?
          krishnakumarp
courtsey www .poetsindia.com